اَثایَه
استراحتگاه میان راه مدینه و مکه، محل نماز صبح پیامبر(صلی الله علیه و آله) در حجة الوداع أَثایَة به کسر، فتح و ضم همزه تلفظ شده است[1] که فتح آن نام‌آورتر است. برخی نیز آن را «أثاثة» یا «أثانة»آورده‌اند.
استراحتگاه ميان راه مدينه و مكه، محل نماز صبح پيامبر(صلي الله عليه و آله) در حجة الوداع
أَثايَة به كسر، فتح و ضم همزه تلفظ شده است[1] كه فتح آن نام‌آورتر است. برخي نيز آن را «أثاثة» يا «أثانة»آورده‌اند.[2]
«أثايَة» مكاني معروف در راه «جُحفه» در فاصله 25 فرسخي مدينه[3] و حدود چهار كيلومتري راه شوسه منتهي به يمن است.[4] اين مكان حد فاصل و مرز ميان دو منطقه «حجاز» و «تهامه» به شمار مي‌آيد.[5] برخي با افزودن كلمه «آبار» (چاه‌هاي آب)، يا «شرف» به ابتداي اين كلمه، آن را «آبار الاثايه» و «شرف الاثايه»[6] معرفي كردهاند.
در حجة الوداع آن‌گاه كه رسول خدا(صلي الله عليه و آله) براي انجام اعمال حج از مدينه به سمت مكه مي‌رفت، نماز صبح را در اين منطقه خواند[7] و بعدها به همين سبب مسجدي در اين مكان بنا شد.[8] در همين مكان، شتر ابوبكر كه مسئوليت نگهداري آن بر عهده غلام ابوبكر و حامل مواد غذايي پيامبر(صلي الله عليه و آله) در حجة الوداع بود، گم شد و پس از مدتي يكي از صحابه آن را يافت.[9]
اثايه امروزه ميان مسافران و بوميان به نام «بئار الشفيّه»، چند چاه آب در حدود 34 كيلومتري مُسَيجِد در راه مدينه به بدر، معروف است. بعضي از اين چاه‌ها هنوز هم آب دارند.[10] در آن‌جا مسجدي نيز براي رسول خداست[11] كه گويا همان مسجد الأثايه است.
منابع
امتاع الاسماع: المقريزي (م.845ق.)، به كوشش محمد عبدالحميد، بيروت، دار الكتب العلميه، 1420ق؛ سبل الهدي: محمد بن يوسف الصالحي (م.942ق.)، به كوشش عادل احمد و علي محمد، بيروت، دار الكتب العلميه، 1414ق؛ مراصد الاطلاع: صفي الدين عبدالمؤمن بغدادي (م.739ق.)، بيروت، دار الجيل، 1412ق؛ المعالم الاثيره: محمد محمد حسن شراب، ترجمه: شيخي، تهران، مشعر، 1383ش؛ المعالم الاثيره: محمد محمد حسن شراب، دمشق، دار القلم، 1411ق؛ معجم الادباء: ياقوت الحموي (م.626ق.)، دار المغرب الاسلامي، 1993م؛ معجم البلدان: ياقوت الحموي (م.626ق.)، بيروت، دار صادر، 1995م؛ معجم ما استعجم: عبدالله البكري (م.487ق.)، به كوشش السقاء، بيروت، عالم الكتاب، 1403ق؛ المغازي: الواقدي (م.207ق.)، به كوشش مارسدن جونس، بيروت، الاعلمي، 1409ق.
سيد علي حسين‌پور
[1]. سبل الهدي، ج8، ص491؛ المعالم الاثيره، ص15.
[2]. معجم البلدان، ج1، ص90؛ المعالم الاثيره، ص19.
[3]. معجم البلدان، ج1، ص90؛ مراصد الاطلاع، ج1، ص25.
[4]. المعالم الاثيره، ترجمه، ص19.
[5]. معجم ما استعجم، ج1، ص11؛ ج3، ص805.
[6]. المعالم الاثيره، ترجمه، ص24، 209.
[7]. المغازي، ج3، ص1093؛ امتاع الاسماع، ج2، ص105.
[8]. معجم ما استعجم، ج3، ص770.
[9]. امتاع الاسماع، ج2، ص105.
[10]. المعالم الاثيره، ص15.
[11]. المعالم الاثيره، ص176.