حجت‌الاسلام و المسلمین عسکری:

مدینه، سرزمین خاطره ها

مسئول مراسم‌های فرهنگی بعثه مقام معظم رهبری با اشاره به زحمات و تلاش‌های حضرت محمد(ص) در مکه و در جریان هجرت از مکه به مدینه گفت: اجر زحمات پیامبر(ص)، سلام و درود خداوند بر ایشان بود. خداوند فرمود که« إِنَّ اللَّهَ وَمَلَائِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَى النَّبِیِّ ۚیا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَیْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِیمًا.»

به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی حج، حجت‌الاسلام و المسلمین محمدحسین عسکری امروز در مراسم انس و معرفت در هتل مدینه هارمونی با بیان اینکه مدینه سرزمین خاطره‌هاست اظهار کرد: در سال دوازدهم بعثت، 12 نفر از مدینه به مکه  برای دیدن پیامبر(ص)آمدند. این افراد از دو طایفه اوس و خزرج بوند که 150 سال قبل از بعثت پیامبر در مدینه ساکن بودند ولی یهودیان مدینه موجب اختلاف میان آنها شده بودند و افراد زیادی در جنگ‌های این دو طایفه کشته می‌شدند.


وی ادامه داد: عقلای اوس و خزرج که شنیده بودند پیامبری در مکه مبعوث شده است، خدمت پیامبر اسلام(ص) رسیدند و در ایام منا در مسجد البیعه ایشان را ملاقات کردند. پیامبر هم بیعت آنها را پذیرفت و فردی را عازم مدینه کرد تا به مردم مدینه مسایل دینی را بیاموزد. در این بیعت پیامبر(ص) ذکر کردند  افرادی که اسلام می‌آورند به خدا شرک نورزند، دزدی نکنند، زنا نکنند، فرزندان دختر خود را نکشند، به یکدیگر تهمت نزنند و در کارهای نیک نافرمانی نکنند. پیامبر در پایان پیمان‌نامه بیان کردند که افرادی که موارد بیعت را رعایت کنند، من بهشت را برای آنها تضمین می‌دهم. در فتح مکه پیامبر(ص) از زنان مکه همین بیعت را گرفت و این بیعت به بیعت‌النسا معروف شد.


حجت‌الاسلام عسکری همچنین با اشاره به اینکه سال بعد حدود 80 نفر از مسلمانان مدینه در شعب عبدالمطلب با پیامبر ملاقات کردند بیان کرد: عباس عموی پیامبر مسلمانان را هدایت می کرد و علی ابن ابی طالب(ع) نگهبانی می‌داد تا کسی متوجه بیعت مسلمانان با پیامبر نشود. پیامبر اسلام(ص) در این مرحله متن بیعت‌نامه را تغییر داد.


مسئول مراسم‌های فرهنگی بعثه مقام معظم رهبری یادآور شد: پیامبر در این زمان در تنگنا قرار داشت زیرا  ابوطالب و حضرت خدیجه از دنیا رفته بودند و ایشان در مکه بدون پشتیبان بود. درشعب عبدالمطلب مسلمانان پیمان نامه دفاعی می بندند که همچون خانواده خود از جان پیامبر دفاع کنند.  پیامبر هم پذیرفت که پس از اتمام حج خود را به مدینه برساند.


وی در ادامه خاطرنشان کرد: با انتشار این پیمان نامه، کفار وحشت زده شده و فورا جلسه ای تشکیل دادند تا اجازه ندهند پیامبر به مدینه برود. امام صادق(ع) در تشریح جلسه کفار می‌فرماید که شیطان به صورت مرد نجدی درآمده و در آن جلسه شرکت کرد و به کفار مشورت می‌داد. پیامبر(ص) همزمان با این جلسه در خانه حضرت خدیجه بود.  پیشنهاد زندانی کردن، تبعید و کشتن پیامبر در این جلسه مطرح شد که آن مرد نجدی با دو پیشنهاد اول مخالفت کرد و گفت اگر پیامبر را زندانی کنید، بنی‌هاشم او را آزاد می کند. اگر او را تبعید کنید، او قبیله ای را با خود همراه کرده و با لشکر جراری به سوی ما باز می‌گردد. بنابراین تصمیم بر قتل پیامبر شد و بنا شد مردانی از طوایف مکه انتخاب شوند که پیامبر را ببه شهادت برسانند تا بنی‌هاشم نتواند با طوایف مکه بجنگد و مجبور به گرفتن دیه شوند.


حجت‌الاسلام عسکری با بیان اینکه کفار خانه را محاصره کردند اما جبرئیل به پیامبر گفت که علی(ع) را جای خود بخوابان و از میان جمعیت از خانه خارج شو اظهار کرد: پیامبر(ص) هم به علی(ع) فرمودند که  آیا در جایگاه من می‌خوابی و علی(ع) فرمود هرآنچه خداوند امر کرده است را اجرا می کنم و آیه 207 سوره بقره در شان امام علی(ع) نازل شد. پیامبر هم با خواندن آیاتی از سوره یاسین از منزل خارج شد و کسی ایشان را ندید. پیامبر(ص) در غار ثور سه روز ماند و سپس به مدینه منوره هجرت فرمودند.


مسئول مراسم‌های فرهنگی بعثه مقام معظم رهبری بااشاره به اینکه نزدیک قبا پیامبر(ص) غسل کرده و مورد استقبال 40 نفر از مهاجرین مدینه قرار گرفتند خاطرنشان کرد: در قبا پیامبر(ص) مقداری از آب چاه که تلخ و شور بود را در دهان خود چرخانده و داخل چاه ریختند و آب چاه شیرین شد. آب مدینه در حال حاضر هم از آب منطقه قبا است.  با معجزه پیامبر این آب شیرین شد.اولین مسجدی که پیامبر ساختند به نام مسجد قبا در کنار همین چاه‌ها بود.


وی گفت: پس از پایان یکی از نمازهای پیامبر در مدینه، سجده ایشان خیلی طولانی شد. وقتی پیامبر سر از سجده برداشت گفت که جبرئیل بر من نازل شد و گفت که خداوند سلام می‌رساند و می گوید هرکس بر تو سلام و درود بفرستد من بر او سلام و درود می فرستم. اجر زحمات پیامبر این شد که خداوند فرمود « إِنَّ اللَّهَ وَمَلَائِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَى النَّبِیِّ یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَیْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِیمًا.» بعدها این مسجد را مسجد سجده یا شکر نامیدند و هم اکنون به نام مسجد ابوذر معروف است.


 تلاوت قرآن مجید و مداحی و ذکر مصیبت توسط حاج حمید رمضان‌پور بخش دیگری از مراسم انس و معرفت بود.