تفسیر آیه "کهیعص" از زبان امام زمان(عج)

خطیب بعثه مقام معظم رهبری در کربلا در جمع زائرین ایرانی در سرداب علقمی گفت: درحدیث شریف ملاقات سعد بن عبدالله قمی با امام حسن عسکری (علیه السلام)آمده است, سعدبن عبدالله : تأویل «کهیعص» را از امام زمان(عج) سؤال کردند.

به گزارش خبرنگار پایگاه اطلاع رسانی حج از کربلای معلی، حجت الاسلام و المسلمین محسن اویسی، خطیب بعثه مقام معظم رهبری در سرداب علقمی در جمع زائران ایرانی عتبات عالیات گفت: درحدیث شریف ملاقات سعد بن عبدالله قمی با امام حسن عسکری (علیه السلام)آمده است که سعد سئوالاتی از حضرت مهدی (عج)پرسید یکی از این سئوال ها این مورد می باشد. سعد می گویدعرض کردم: «یا بن رسول الله! تأویل "کهیعص" چیست؟». فرمود: «این حروف، از اخبار غیبی است که خداوند، بنده اش زکریّا را از آن مطلع کرد و بعد از آن، داستان آن را به حضرت محمد (صلّی اللّه علیه وآله وسلم) باز گفته است.


وی ادامه داد:داستان آن، به این قرار است که زکریّا، از پروردگارش درخواست کرد که اسمای خمسه (پنج تن) را به او بیاموزد، خدای تعالی، جبرییل را بر او فرو فرستاد و آن نام ها را به او تعلیم داد. زکریّا، هر وقت محمد و علی و فاطمه و حسن را یاد می کرد، اندوه اش برطرف می شد و گرفتاری اش زایل می گشت، ولی همین که حسین را یاد می کرد، بغض و غصّه، گلویش را می گرفت و چندان می گریست که گلویش می گرفت و نفس اش قطع می شد.


سخنران بعثه مقام معظم رهبری اضافه کرد : روزی گفت: "بارالها! چرا وقتی آن چهار نفر را یاد می کنم، غم و غصه هایم تسکین می یابد، ولی وقتی حسین را یاد می کنم، اشک ام جاری می شود و ناله ام بلند می شود؟" خدای تعالی، او را از این داستان آگاه کرد و فرمود: "کاف، اسم کربلا است و هاء، رفر هلاک عترت است، و یاء، نام یزید ظالم بر حسین (علیه السلام)است، و عین، اشاره به عطش، و صاد، نشان صبر آن حضرت بر این بلاها است.".


حجه الاسلام والمسلمین محسن اویسی تسریح کرد: چون زکریا، این مطلب را شنید، تا سه روز از مسجدش خارج نشد و مانع شد که مردم نزد او بیایند. در این مدّت، مرتّب گریه و زاری می کرد و نوحه او چنین بود: "بارالها! از مصیبتی که برای فرزند بهترین خلایق خود تقدیر کرده ای، دردمندم. خدایا! آیا این مصیبت بر آستان اش فرو می آید؟ آیا جامه این مصیبت را بر تن علی و فاطمه می پوشانی؟ آیا غم و اندوه آن را به دل آنان می اندازی؟".


وی درادامه گفت: "بارالها: فرزندی به من عطا کن تا در پیری، چشم ام به او روشن گردد و او را وارث و جانشین من کن و منزلت او را در نزد من، مانند منزلت حسین قرار بده و چون او را به من ارزانی داشتی، مرا شیفته، او گردان. آن گاه مرا دردمند او کن، همچنان که حبیب ات محمد را دردمند فرزندش می سازی.".خداوند، یحیی را به او داد و او را دردمندی وی ساخت. مدّت حمل یحیی، شش ماه بود. مدّت حمل حسین (علیه السلام) نیز چنین بود.


در ادامه، مراسم عزاداری و سینه زنی زائران ایرانی با مداحی حاج علی فراهانی برگزار شد.




مطالب مرتبط

نظرات کاربران