 |
|||
 |
|
||
|
|
|
|||
|
|
||
|
|
|
سالانه میلیون‌ها نفر به سرزمین وحی مشرف می‌شوند و هر کدام به تناسب جایگاه خود نیازمند دانش کافی درباره حج، عمره و حرمین شریفین هستند. پایگاه اطلاع‌رسانی حج در پی آن است که با ارائه اطلاعات دانشنامه‌ای و علمی در حوزه فقه حج، تاریخ و اعلام مرتبط با مناسک، کتاب‌شناسی، جغرافیا، ادیان و مطالعات اجتماعی مرتبط با حج، در رفع نیازهای علمی پژوهشگران، زائران بیت الله الحرام، روحانیان و مدیران کاروان‌ها، و حتی برنامه‌ریزان و کارکنان اداری و عملیاتی حج تلاش کند.
حجم فراوانی از مقالات دانشنامه پایگاه اطلاع‌رسانی حج، از «دانشنامه حج و حرمین شریفین» که از سوی پژوهشکده حج و زیارت در حال تولید و انتشار است تامین شده است. دانشنامه پایگاه اطلاع‌رسانی حج، علاوه بر امکان جستجوی مدخل‌ها، دسترسی الفبایی به مداخل را نیز فراهم کرده تا یافتن و مطالعه مدخل‌ها آسان‌تر باشد.
منطقه و نخلستانی در جنوب مدینه دارای چاه‌های آب منسوب به علی‌بن ابی‌طالب(علیه السلام)، میقات مردم مدینه آبار و اَبیار جمع بِئْر به معنای چاه‌ها است. جمع قِله آن أبؤُر و آبُر است. نیز البؤُره به معنای گودال است.[1] آبارعلی در اصطل
کتابی معاصر در آثار و تاریخ محلی مدینه منوره، نوشته عبدالقدوس بن قاسم بن محمد انصاری (1324-1403ق.) نویسنده، متولد 1324ق. در مدینه است. در سال 1341ق. تحصیل علوم دینی را آغاز کرد و پس از مدتی به مکه رفت و در مجله ام القری به کار پرداخت. در سال 1355ق
مجموعه‌ای از شایست‌ها و نشایست‌های حج‌گزاری و زیارت مکه و مدینه آداب جمع ادب و به معنای رسوم و روش‌های پسندیده[1] و در اصطلاح به مفهوم انجام دادن برخی کارهای مستحب و پرهیز از انجام پاره‌ای کارهای مکروه است؛ هر چند برخی چون
آداب اختصاصی را در سه بخش مکه، مسجدالحرام و کعبه یاد می‌کنیم. 1. مکه: سرزمین مقدس مکه و حرم امن الهی ویژگی‌هایی از این دست دارد: مکان بزرگ‌ترین و شکوهمندترین اجتماع مؤمنان و موحدان و جایگاه نزول رحمت و برکت و آیات الهی است و بی
از آداب زیارت این شهر آن است که زائر در یک فرسخی آن کنار مسجد شجره در معرس‌النبی فرود آمده، دو رکعت نماز بگزارد و با آب چاه حره غسل کند و بهترین و پاکیزه‌ترین لباس‌هایش را بپوشد و خود را خوشبو کند و با زمزمه دعای: «بسم الله ماش
رخدادهای بخش پایانی حیات دنیا [در مکه و مدینه] آخِر به معنای بخش پایانی هر مجموعه است.[1] زمان نیز به معنای ساعات شبانه روز، وقت کم یا زیاد، مقدار حرکت، عصر، روزگار و عمر جهان آمده است.[2] این‌جا، مقصود از زمان، روزگار و عمر جهان است؛ پس آخرالزمان
نخستین حج‌گزار این نام در قرآن و عهدین برای نخستین انسان به کار رفته و با اندک تفاوتی، افزون بر عربی در دیگر زبان‌های سامی مانند فینیقیایی، عبری، سریانی و مندایی آمده و علاوه بر اسم خاص به صورت اسم جنس معادل واژه انسان کاربرد یافته است.[1]
ساکن مناطق دور از مکه، دارای احکام ویژه در زمینه حج آفاقی، منسوب به آفاق (جمع افق) در لغت به معنای کسی است که از کرانه و حومه سرزمینی باشد.[1] به نظر برخی، این واژه رایج در زبان فقها، برخلاف ضوابط متعارف ادب عربی است؛ زیرا همواره اسم مفرد منسوب می&zwn
نسل محمد بن عبدالوهاب، متولیان رهبری دینی عربستان سعودی این خاندان، از نسل محمد بن عبدالوهاب، پایه‌گذار فرقه وهابیت و از خاندان‌های بزرگ و بانفوذ در عربستان سعودی به شمار می‌روند که کارهای مذهبی این کشور را بر عهده دارند. پیروان محمد بن
| آرشیو |