یک لحظه اینجا را با یک عمر عوض نمی‌کنم

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی حج، همانطور که مسیر قبرستان را طی می کند زیر لب کلماتی را به زبان می آورد که خیلی واضح نیست. شاید دلیلش این باشد که قدم به قدم ماموران سعودی ایستاده اند و رفتار زائران را زیر نظر می گیرند. نمی خواهد بلند بگوید اما معلوم است دل پری دارد. 

به ضلع غربی قبرستان که می رسیم و تعداد ماموران کم می شود کلماتش را شمرده تر به زبان می آورد و وقتی مطمئن می شود شرطه ها اطرافش نیستند سفره دلش را باز می کند و از مظلومیت ائمه بقیع می گوید.

جعفر غریبی زائر 70 ساله ای است که از سمنان عازم حج شده است. لهجه شیرین و لبخند روی لبش از رضایت زیادش حکایت کرد. خودش هم این را تایید می کند و می گوید: 16 سال منتظر بودم تا این لحظه را ببینم. روزهای سختی بود. 

او که کارمند بازنشسته است به وضعیت محل دفن ائمه شیعیان در بقیع اشاره می کند و می گوید: اینها می دانند زائران ایرانی برای زیارت قبر حضرت زهرا(س) و امامان مدفون در بقیع بی تابی می کنند و به عشق آنها می آیند اما اجازه نمی دهند کنار قبرشان بایستیم و حالمان را خوبتر کنیم.

زائر خوش روی سمنانی در حالی که همچنان مسیر قبرستان به سمت در خروجی را طی می کند ادامه می دهد: پایین قبرستان که گذشتگان خودشان است اجازه داده اند مردم بایستند و عکس بگیرند و ... اما جلوی قبر ائمه ما را بسته اند و اجازه توقف زائر ایرانی را نمی دهند. 

او که شوق زیارت در چشمانش موج می زند در حالی که برمی گردد و آخرین نگاه را به قبور ائمه بقیع می اندازد می گوید: این همه سال منتظر بودم که بیایم و قبر حضرت زهرا(س) را زیارت کنم اما نگذاشتند حتی نزدیک شویم. فاصله زیاد بود اما همین که به آرزویم رسیدم خدا را شکر می کنم. 

این زائر که اشک گوش های چشمش حدقه زده است ادامه می دهد: انتظار زیادی کشیدم تا نوبتم شود. بعضی وقت ها فکر می کردم نوبت به من نمی رسد و پسرم باید جای من برود اما حالا که آمده ام خدا را شکر می کنم. یک لحظه حضور در جت البقیع را با یک عمر عوض نمی کنم. حالا بماند که لذت حضور در مسجدالحرام و انجام اعمال حج هم به این لذت معنوی اضافه می شود. خدا را شکر.