آیا خانه منسوب به امام علی(ع) در کوفه واقعیت دارد؟

گروه تاریخ و اماکن اسلامی پایگاه اطلاع رسانی حج وابسته به بعثه مقام معظم رهبری - در اين که امام علي (عليه السلام) در اواخر عمر شريفشان به مدّت چهار سال و چند ماه و مرکز حکومت ايشان در کوفه بوده و به يقين در خانه اي سکونت داشته اند، ترديدي نيست ولي اين که محل سکونت ايشان در کجاي کوفه بوده، بيرون يا درون دار الاماره، اطّلاع دقيقي در دست نيست؛ چون به هر حال اين احتمال وجود دارد، که محلّ فعلي در مجاورت کاخ دار الامارة کوفه، خانه آن حضرت باشد و نيز با توجّه به شهرت اين محل به عنوان خانة امام، ما نيز آن را رد نمي‌کنيم. ولي تقسيمات درون اين خانه قطعاً با روحيات ايشان سازگاري ندارد و ساخته و پرداخته ذهن کساني است که در سال‌هاي آخر حکومت صدّام آن را بازسازي کرده اند.  

 به عنوان مثال اختصاص مکاني به عنوان مکتب الحسنين (عليهما السلام) در اين خانه، فاقد هرگونه توجيه عقلايي است. اعتقاد متقن شيعي ما اين است که آن دو بزرگوار امام بوده اند و علم لدنّي داشته‌اند و نيازي به تعلّم و فراگيري نداشته‌اند.
علاوه بر اين در زمان حاکميت پدرشان در کوفه يعني بين پنجاه و هشت سالگي تا شصت و سه سالگي از عمر آن حضرت، اين دو بزرگوار نيز مرداني سي، چهل ساله و داراي شخصيّت و زندگي مستقل بوده اند و داشتن چنين مکتبي در خانة پدرشان براي آن دو بزرگوار قابل توجيه نيست. برخي کوشيده اند، با ترجمة کلمه مکتب به معني محلّ تدريس يا دفتر کار، مشکل را حل کنند اما قابل پذيرش نيست؛ زيرا چگونه اتاقي به این کوچکی محل اجتماع شاگردان يا ارباب رجوع به درون خانه شخصي امام چگونه قابل توجيه است؟

از اين‌ها گذشته، نماز هايي که براي قسمت هاي مختلف اين خانه تشريع و ابداع کرده‌اند، مثل نماز مکتب الحسنين يا نماز چاه اميرالمؤمنين يا نماز مغتسل اميرالمؤمنين يا نماز اتاق حضرت زينب و ام البنين فاقد وجاهت و ريشه درست و مستند بوده و موجب وهن شيعه است؛ مگر آن که به زائران تفهيم شود، در اين فرصت‌ها، نمازهاي مأثوري از قبيل نماز هديه به امام عليه السلام يا نماز حاجت يا نمازهاي اداء و قضاي يوميه به جا آورند.

از نمازهاي ساختگي هم که بگذريم روزانه چندین هزار نفر زائر وارد عراق مي‌شوند و جمع زيادي از مردم عراق هم هر روز به اين محل مي‌آيند و همگي مقيدند از اين خانه بازديد کنند يعني از راهروهاي تنگ آن عبور و در هر يک از این اتاق های تنگ نماز بگذارند و همین موجب اختلاط زن ومرد می شود که امری ناپسند است.