کیفیت نماز واجب اهل تسنن را بیان فرمایید.
واجبات نماز نزد مذاهب اربعه اهل تسنن عبارتند از: 1. نیت 2. تکبیرة الاحرام (حنفی‌ها تکبیرة الاحرام به زبان غیر عربی را نیز صحیح می‌دانند). 3. قرائت قرائت فاتحه: در میان اهل تسنن، درباره لزوم خواندن سوره فاتحه اختلاف است. همه مذاهب اهل
واجبات نماز نزد مذاهب اربعه اهل تسنن عبارتند از:
1. نيت
2. تكبيرة الاحرام (حنفيها تكبيرة الاحرام به زبان غير عربي را نيز صحيح ميدانند).
3. قرائت
قرائت فاتحه: در ميان اهل تسنن، درباره لزوم خواندن سوره فاتحه اختلاف است. همه مذاهب اهل تسنن به جز حنفيه معتقدند فاتحه در تمام ركعتهاي نماز، واجب است، ولي حنفيها خواندن فاتحه در نماز را واجب نميدانند و معتقدند هر مقداري از قرآن خوانده شود، كافي است.
قرائت بسم الله فاتحه: حنفيه و مالكيه، بسم الله را جزو سوره نميدانند. بنابراين، قرائت آن را لازم ندانستهاند، ولي شافعيه و حنبليه آن را جزو سوره دانستهاند؛ با اين تفاوت كه شافعيه جهر به آن را در نماز صبح و دو ركعت اول مغرب و عشا را لازم دانستهاند، ولي حنابله اخفات بسم الله را واجب شمردهاند.
قرائت سوره: مذاهب اهل تسنن غير از حنفيه، قرائت سوره پس از حمد را مستحب دانستهاند، ولي حنفيها قرائت سوره كوچكي مانند كوثر يا چند آيه به مقدار اين سوره را واجب شمردهاند.
4. قنوت
اهل تسنن، قنوت را مستحب ميدانند. حنفيه و حنابله نيز قنوت را فقط در نماز وتر مشروع ميدانند؛ با اين تفاوت كه حنفيه آن را پيش از ركوع و حنابله پس از ركوع مستحب ميدانند. اين در حالي است كه مالكيه و شافعيه، به استحباب قنوت در نماز صبح معتقدند.[1]
5. ركوع
درباره اصل ركوع اختلافي نيست، ولي فقط حنابله ذكر ركوع را واجب ميدانند
و ديگر مذاهب، آن را مستحب ميشمارند و ذكر ركوع نزد آنها «سبحان ربّى
العظيم» است.
و ديگر مذاهب، آن را مستحب ميشمارند و ذكر ركوع نزد آنها «سبحان ربّى
العظيم» است.
6. سجده
مذاهب اربعه اهل تسنن نيز مانند شيعه، دو سجده را واجب ميدانند، ولي در برخي جزئيات اختلاف است؛ مانند اينكه فقط حنابله گذاردن هفت موضع بر زمين را لازم ميدانند و ديگر مذاهب فقط، گذاردن پيشاني را واجب و بقيه موارد را مستحب شمردهاند. برخي از مذاهب اهل سنت نيز گذاردن بيني بر زمين را لازم دانستهاند. اختلاف درباره ذكر سجده، همان اختلاف در ركوع است.
7. تشهّد
در ميان اهل تسنن، فقط حنفيه تشهد ركعت دوم را واجب و ديگر مذاهب، آن را مستحب دانستهاند؛ ولي شافعيه، تشهد ركعت آخر را واجب شمردهاند. ذكر تشهد در ميان اهل سنت با اندكي اختلاف در برخي الفاظ چنين است:
«التحيات المباركات الصلوات الطيبات لله»؛ «السلام عليك أيها النبي و رحمة الله و بركاته»؛ «السلام علينا و على عباد الله الصالحين»؛ «أشهد أن لا إله إلا الله و أشهد أن سيدنا محمداً رسول الله»
8. سلام
به غير از حنفيه، ديگر مذاهب، سلام را واجب دانستهاند و صيغه آن چنين است: «السلام عليكم و رحمة اللّه». حنابله، گفتن دوبار ذكر سلام را لازم دانستهاند، ولي ديگر مذاهب، يكبار را كافي ميدانند.[2]