«المعجمالمفهرس لجملالقرآن» برای اولینبار در جهان اسلام منتشر میشود
کتاب «المعجم المفهرس لجملالقرآن» به قلم «رضا شکرانی» برای اولینبار در جهان اسلام به چاپ میرسد.
به گزارش پايگاه اطلاع رساني حج ، درباره قرآن معجمهای متفاوتی وجود دارد، «المعجم المفهرس لالفاظ القرآن الکریم» مشهورترین معجم درباره واژههای قرآن است و پیش از این نیز معجمهایی تحت عنوان «کشفالآیات» در انتهای قرآنهای قدیمی به چاپ میرسید، که معجم واژگان قرآن بود، «معجمالادوات» و معجمهای موضوعی نیز برخی دیگر از معجمهای نوشته شده در مورد قرآن است، با این حال در جملهشناسی قرآن تا به حال معجمی نوشته نشده است.
مولف در کتاب حاضر برای اولین بار و در قالب جهار جلد به جملهشناسی قرآن پرداخته است.
جملات قرآن از جنبههای مختلفی قابل تقسیم است، بر پایه اسلوب جمله، که خود بحثی زیباییشناختی و بلاغی است، بر پایه تفاوت جملهها در مکی و مدنی بودن، نوع چینش واژگان، مسند «گزاره جمله»، مسندالیه «نهاد» یا وابستهها.
با توجه به اینکه مسند یا گزاره جمله همواره در شکلگیری معنای جمله و شکل دادن به ساخت از دیگر اجزای جمله مهمتر است، مولف برای اولینبار بر اساس مسند یا گزاره جمله، جملات قرآن را در ده نوع دستهبندی کردهاست، به عبارت دیگر در این کتاب مسندات قرآن به لحاظ تفاوت ساختاری و معنایی به ده قسم تقسیم شدهاند.
جلد اول کتاب «المعجم المفهرس لجملالقرآن» با عنوان فرعی «الجمل التی لا فعل لمسندها» که آماده چاپ است، شامل جملههایی است، که مسند آنها فعل ربط ندارد، این جملات در واقع همان جملاتی هستند که به صورت تقریبی در فارسی فعل ربطشان، ام، ای، است، ایم، اید، اند، میباشد.
جلد اول این کتاب، بالغ بر 5000 هزار جمله است، که به زودی در دویست صفحه توسط یکی از انتشارات به چاپ میرسد.
زضا شکرانی در سال 1340 در اصفهان متولد شد، در سال 59 تحصیلات دوران دبیرستان را به پایان برد و با آغاز جنگ تحمیلی راهی جبههها شد. سال 1366 تحصیلات کارشناسی خود را در رشته الهیات دانشگاه تهران به اتمام رسانید، سپس در همان سال تحصیلات کارشناسی ارشد خود را در رشته علوم قرآنی در همان دانشگاه آغاز کرد، در همان سالها عضو هیئت علمی دانشگاه اصفهان شد و در پی آن وارد دوره دکتری علوم قرآنی دانشگاه تهران شد.
از آثار این قرآنپژوه و ترجمهپژوه میتوان به «در آمدی بر تحلیل ساختهای نحوی قرآن»، «پژوهشی پیرامون پدیده اعراب، در مقایسه با نقش و وجه دستور فارسی»، «ضرورت تحول در آموزش زبان عربی» و «فرهنگ لعن در قرآن» اشاره کرد.